Symboliek van een juweel

Vandaag ben ik samen met Mieke naar een (lang geplande) workshop zilverklei van Sofiesticated geweest, in het atelier van Clay-Obscuur in Koolskamp. (Eind april is er trouwens opendeur bij Clay Obscuur).

Opnieuw was dit een goede manier om mijn gedachten wat weg te voeren van kanker, echo en mammo, bioptie, oncologen, radiologen en andere 'logen', NMR- en PET-scan en vooral van de 1.000 vragen die nu al bijna 2 weken voortdurend door mijn hoofd flitsen.

Vijftien enthousiaste vrouwen die voor de eerste keer met het materiaal (zilverklei) kennis maakten en zich van hun creatiefste kant lieten zien. Eigenlijk waren het er 14, want voor mij was werken met dit materiaal niet nieuw. Maar het was fijn om mijn ervaring samen met Sofie's kundigheid en technische kennis te kunnen delen met de cursisten.

't Was ook leuk om te zien hoe Mieke (die ik warm had gemaakt voor deze workshop) vlot aan de slag ging met klei, roller, textuurmatje, zirconiumsteentje en spuitjes en hoe ze er schijnbaar evenveel deugd van had als ik had van de deugddoende, warme babbel en de steun die ze me geeft.

Alle vijftien keerden we na afloop naar huis met ons zelf ontworpen juweel. Hangers, oorringen, stuk voor stuk bijzonder goed geslaagd én uniek.

Maar het mijne is misschien toch ergens het 'bijzonderste', het uniekste. (Eigen stoef stinkt zeker? 😉)

Ik had me vooraf al voorgenomen om er vooral een SYMBOLISCH juweel van te maken. Een borstkankerjuweel! 

Een juweel dat me ook later zal blijven herinneren aan de periode waar ik nu voor sta en door ga.

Ik maakte een rond juweel, rond als een borst. Niet mooi egaal rond maar een tikkeltje oneffen, zoals de meeste borsten doorgaans wel wat zijn. 

De twee glanzende zilverbolletjes erop staan voor de 2 GEZONDE borsten die ik tot heel even geleden had. 

Een glinsterend zirconiumsteentje geeft aan dat ik met een SCHITTERENDE boezem gezegend was. 

Middenin kwam er dan een groot en wat rafelig gat. Een gat dat symbool staat voor de kuil, de leegte waar ik nu pardoes ingevallen ben. Het symboliseert de onzekerheid, de leegte en het duister die me te wachten staan.

Dat gat staat centraal binnen de cirkel, binnen de borst als een tepelhof en dwars doorheen het gat loopt een rubberen 'ketting'. 

Dwars doorheen, omdat deze ziekte zo dwars doorheen je leven wordt gerijgd.

En van voorkant van het juweel naar achter toe, omdat er een 'voor' en een 'na' bij borstkanker is. 

Een juweel met eigen symboliek is het dus geworden. Ik ben er blij mee.

Als je me ziet met mijn juweel, dan hoop ik dat je er even erg van geniet als ikzelf bij het bedenken, het vorm geven en het dragen ervan.

Het zal in ieder geval de aandacht afleiden van een zieke of ontbrekende borst.

PS Ook de hanger van Mieke is bijzonder goed geslaagd! En zo'n workshop is voor herhaling vatbaar. Maar nu eerst toch 'snel' even beter worden.